Technologia dezynfekcji UV polega na degradacji kodu DNA i RNA znajdującego się w komórkach żywych organizmów, a tym samym eliminacji wirusów, bakterii, grzybów oraz innych mikroorganizmów z powierzchni, powietrza lub wody poddanej naświetlaniu światłem UV-C.

Skuteczność dezynfekcji za pomocą światła UV-C jest powszechnie znana i stosowana od lat. Potwierdza to dokument nr ISBN 978 3 901906 25 1 opublikowany przez The International Commission on Illumination (CIE).

The International Commission on Illumination i inne jednostki badawcze określają skuteczność dezynfekcji w oparciu o dawkę energii potrzebną do usunięcia 90% drobnoustrojów z określonej powierzchni.

Dla większości znanych nam bakterii i wirusów wymagana dawka nie przekracza 8 mJ/cm2. Oznacza to, że lampa emitującą 1 W promieniowania UV-C, w odległości 1 metra od danej powierzchni, potrzebuje 800 sekund, czyli około 13 minut, aby ją zdezynfekować w 90%. Skuteczność dezynfekcji SARS-CoV-2 (koronawirus wywołujący chorobę Covid 19)

Pomimo iż nie ma opublikowanych zunifikowanych badań potwierdzających dawkę energii, jaka jest potrzebna, aby zneutralizować wirusa wywołującego chorobę COVID-19, można przyjąć szacunkową wartość na podstawie analizy porównawczej.

Budowę SARS-CoV-2 porównuje się do budowy wirusa „Hepatiti A Virus” bardziej odpornego na promienie UV-C. Dawka energii wystarczająca do jego zniszczenia wynosi niecałe 7 mJ/cm2. Szacuje się więc, że dawka potrzebna do neutralizacji koronawirusa wywołującego chorobę COVID-19 wynosi około 4 mJ/cm2 . Oznacza to, że lampa emitującą 1 W promieniowania UV-C w odległości 1 m od powierzchni, potrzebuje 400 sekund, czyli około 7 minut, aby ją zdezynfekować w 90% z obecności wirusa.